“Mag ‘n gelowige reken op wonderwerke? Ons hele bestaan is buitendien een magtige wonderwerk. Met wonderwerke in hierdie konteks bedoel ons gebeure waar die Almagtige in sy genade oneindig meer doen as wat ‘n mens verdien of beplan of voorsien. Ons praat van dié wonderwerke waar die Here reddend in die werklikheid van mense se bestaan optree.”
” eerste gedeelte van die brief word die misnoeë wat die Britse Ryk jeens die Voortrekkers huldig duidelik uitgespreek. Die trek “over de grenzen van der kolonie” was voorafgegaan deur ongegronde vrese, swak oordeel, onkunde – en was boonop onwettig – lui die brief.”
“Ons lê, letterlik én figuurlik, lang afstande af op weg na … nouja, op weg na vryheid, by gebrek aan ‘n duideliker beskrywing van die bestemming. Dit is meestal ‘n denkweg, maar dit voer mens ook langs letterlike paaie vol slaggate en gevare, maar gelukkig ook vol opwinding en vreugde. En die reis het gelukkig ook konkrete, al sy dit nie finale, bestemmings. By gebrek aan ‘n goeie dagboek doen Carel Boshoff in hierdie rubriek verslag van gebeure en geleenthede wat die Vryheidstigting se reisgenote mag interesseer.”
“denke aan die Univeristeit van Milaan. Hy is in Chicago gebore en het ‘n diepe belangstelling in Amerikaanse politieke denke, in besonder in die denkbeeld van federalisme, ontwikkel. In Chaining Down Leviathan is die klem dan ook, soos in die sub-titel aangedui, op die periode tussen die Amerikaanse rewolusie en die burgeroorlog, en sy voorkeur lê by die rolspelers in die geskiedenis wat nie vir die stempel van goedkeuring in politieke korrektheid kwalifiseer nie omdat hulle slawe-eienaars was. Dit is egter nie waaroor dit vir hom gaan nie, inteendeel, sy hele werk kan as verset teen sulke vereenvoudiging en die politieke bedoelings wat dit onderlê, verstaan word.”
” Om mee te begin: die werk van ‘n boer, of van die soort boer wat ek was, behels ‘n sin vir die spesifieke. Soos boere self nooit moeg word om te herhaal nie, jy kan nie leer boer deur ‘n boek te lees nie. Jy kan nie ‘n grensdraad span of ‘n land ploeg of ‘n boom afkap of ‘n vul inbreek deur bloot algemene beginsels toe te pas nie. Jy kan nie met dinge handel bloot op grond van kategorieë nie; daar word voortdurend van jou verwag om die onderskeibare individualiteit van ‘n dier of ‘n boom, of die uniekheid van ‘n plek of ‘n situasie in aanmerking te neem, en om dit te doen moet jy uit die versamelde ervaring oor ‘n lang tyd, van jou eie en ander mense s’n, put.”
“kultuurstryd wat tans veral aan Universiteite en in die media woed. Die Westerse kultuur wat, na sy uiteensetting, waardevol genoeg is om oordrag van een geslag na die volgende te regverdig, verdien ook om teen die aanslae vanuit vyandige geledere verdedig te word. Gewone mense wat skielik daarmee gekonfronteer word, weet nie wat om van sulke kultuurvyandige standpunte te maak nie of dink dat die onwerklike denkbeelde oor byvoorbeeld geslagsidentiteit hulle nie aangaan nie. Intussen grawe teenstaanders van Christelik-Westerse waardes hulle al dieper in en vind konserwatiewe Westerlinge dat hulle in werklikheid beleër is. In hierdie hoofstuk bied Scruton ‘n blik op die aanslag, maar ook op die verweer wat daarteen opgewerp kan word.”
“at mense jou werk kan doen, sonder politieke gevolge. Met ander woorde, jy regeer en neem besluite; en hulle doen die harde werk.”
“Aleksandr Solzhenitsyn het ons soos volg gewaarsku: “Daar is slegs een keuse waarvoor elke geslag te staan kom en dit is of ons die taak van die eeu gaan aanpak.” Die taak van ons geslag Afrikaners se eeu, is om oplossings te ontwikkel en uit te voer wat sal verseker dat ons en ons nageslagte vry, veilig en voorspoedig aan die suidpunt van Afrika ons kultuur, geloof en waardes kan uitleef. Ons moet nederig genoeg wees om te erken dat ons voorouers reg was oor vele sake, maar tog ook eerlik genoeg wees om hul foute te identifiseer en daaruit te leer.”
“Wat Althusius se denke oor die samelewing aanbied is ten diepste die idee dat almal nie dieselfde is nie, en dat ‘n samelewing op sy beste funksioneer as hierdie verskille erken word, en op gronde van ‘n vaste stel waardes bemiddel word. Hierdie verdrag of eed bind verskillende groepe saam, dus word toegang tot die groter stroom aangebied, terwyl onderlinge verskille nie kunsmatig verswyg, verbied, of verdruk word nie. Die plasie is deel van die kontrei, maar hy is ook plasie, hy is ook koninkrykie op homself.”
Ongeveer 15 jaar gelede het ek vir die eerste keer gehoor dat digitale kuns die tradisionele skilderkuns gaan vervang. Sedertdien het ek dit nog ‘n klompie kere gehoor. Goedbedoelende mense het dit amper as ‘n soort waarskuwing gefluister aan tradisionele skilders soos ekself. Dit is asof hulle my wou aanmoedig om liefs na ‘n ander